అంబేడ్కరిజం నేడు భారతదేశంలో ఒక సజీవ శక్తి. బాబాసాహెబ్ అని కూడా పిలువబడే భీమ్‌రావు రాంజీ అంబేడ్కర్ (ఏప్రిల్ 1891 – డిసెంబర్ 6, 1956) ఒక భారతీయ న్యాయవేత్త, రాజకీయవేత్త, తత్వవేత్త, మానవ శాస్త్రవేత్త, చరిత్రకారుడు ఆర్థికవేత్త కూడా. భారతదేశంలో బౌద్ధమతానికి పునరుజ్జీవనోద్యమకారుడిగా, ఆయన భారతదేశంలో ఆధునిక బౌద్ధ ఉద్యమానికి ప్రేరణనిచ్చాడు, దీనిని దళిత బౌద్ధ ఉద్యమం అని కూడా పిలుస్తారు. స్వతంత్ర భారతదేశ మొదటి న్యాయ మంత్రిగా, ఆయన భారత రాజ్యాంగ ప్రధాన రూపశిల్పి. అనేక సామాజిక, ఆర్థిక అడ్డంకులను అధిగమించి, అంబేడ్కర్ భారతదేశంలో కళాశాల విద్యను పొందిన మొదటి దళితులలో ఒకరు అయ్యారు.
బాంబే హైకోర్టులో న్యాయవాద వృత్తిని కొనసాగిస్తున్నప్పుడు, అంటరానివారికి విద్యను అందించడానికి వారిని ఉద్ధరించడానికి ప్రయత్నించాడు. దీనిని సాధించడానికి ఆయన మొదటి వ్యవస్థీకృత ప్రయత్నం బహిష్కృత హితకారిణి సభ, ఇది విద్య, సామాజిక-ఆర్థిక మెరుగుదలను ప్రోత్సహించడానికి, అలాగే ఆ సమయంలో అణగారిన వర్గాలుగా పిలువబడే బహిష్కృతుల సంక్షేమాన్ని ప్రోత్సహించడానికి ఉద్దేశించబడింది. 1947 ఆగస్టు 15న భారతదేశం స్వాతంత్ర్యం పొందిన తర్వాత, కాంగ్రెస్ నేతృత్వంలోని కొత్త ప్రభుత్వం అంబేడ్కర్ ను దేశ మొదటి న్యాయ మంత్రిగా పనిచేయడానికి ఆహ్వానించింది, దానిని ఆయన అంగీకరించారు. ఆయన జీవితాంతం బౌద్ధమతాన్ని అధ్యయనం చేశారు. 1950ల ప్రాంతంలో, ఆయన పూర్తిగా బౌద్ధమతం వైపు దృష్టి సారించారు. బౌద్ధమతంలోకి అధికారికంగా మారాలని ప్రణాళిక వేశారు.
సామాజిక న్యాయం
బాబా సాహెబ్ డాక్టర్ భీమ్‌రావు అంబేడ్కర్ తన దేశస్తుల లక్షలాది మంది మానవ హక్కులను కోల్పోవడానికి దారితీసిన క్రమానుగత అసమానత, అన్యాయం ఆధారంగా ఒక సమాజాన్ని వారసత్వంగా పొందారు. అన్నింటికంటే ముఖ్యంగా అందరికీ సామాజిక న్యాయం ఆధారంగా హిందూ సమాజాన్ని సంస్కరించడం, పునర్నిర్మించడం అవసరమని ఆయన భావించారు. సామాజిక ఉద్రిక్తతను పెంచే.. కుల వ్యవస్థను రద్దు చేసి, న్యాయం, సమానత్వం సోదరభావంపై ఆధారపడిన కులరహిత సమాజాన్ని స్థాపించాల్సిన సమయం ఆసన్నమైంది. భారతదేశంలోని అణగారిన వర్గాల ప్రధాన ప్రతినిధులలో బి.ఆర్. అంబేడ్కర్ ఒకరు. బాబాసాహెబ్ అంబేడ్కర్ సామాజిక న్యాయం యొక్క నిర్దిష్ట నిర్వచనం లేదా సిద్ధాంతాన్ని ప్రతిపాదించలేదనేది వాస్తవం. అయితే, ప్లేటో, రాల్స్ ప్రతిపాదించిన సామాజిక న్యాయం సిద్ధాంతంలో పొందుపరచబడిన సూత్రాల వెలుగులో, బాబాసాహెబ్ అంబేడ్కర్ ఆలోచనలలో పొందుపరచబడిన సామాజిక న్యాయం యొక్క ప్రాథమిక సాంస్కృతిక నిర్మాణాత్మక సూత్రాలను ఊహించవచ్చు. ఆర్థిక సమస్యలు రాజకీయ స్వభావం కలిగి ఉన్నప్పటికీ, అవి ప్రాథమికంగా సామాజికమైనవి. ప్రైవేట్ వ్యవస్థాపకతకు ఆటంకం కలగకుండా ఉత్పాదకతను ప్రోత్సహించగలిగేలా ప్రభుత్వం తన ఆర్థిక కార్యకలాపాలను సరిగ్గా ప్లాన్ చేసుకోవాలని డాక్టర్ అంబేడ్కర్ ఎత్తి చూపారు.
ఆర్థిక సిద్ధాంతం డాక్టర్ అంబేడ్కర్ వ్యవసాయ సంస్కరణలు, చిన్న కమతాలు భారత కరెన్సీకి సంబంధించిన వ్యవసాయ ఉత్పాదకత సమస్యలు, ప్రాంతీయ ఆర్థిక ప్రణాళిక సమస్య వంటి ఆర్థిక అంశాలను అధ్యయనం చేశారు. సాధారణ ఆర్థిక శాస్త్రం, సోషలిజం ఆర్థిక శాస్త్రం, వ్యవసాయ ఆర్థిక శాస్త్రానికి ఆయన అపారమైన కృషి చేశారు. భారతదేశంలో ప్రాంతీయ ఆర్థిక శాస్త్రం యొక్క నిజమైన చిత్రాన్ని ఆయన ప్రదర్శించారు. ఆయన ఆర్థిక ఆలోచనలు ఇప్పటికీ సందర్భోచితంగా ఉన్నాయి. అంబేద్కర్ నిబద్ధత అంతర్గత స్థిరత్వం, బంగారు కరెన్సీతో బంగారు ప్రమాణంపై ఆధారపడిన స్వయంచాలక వ్యవస్థ మాత్రమే ఈ కావాల్సిన లక్ష్యాన్ని సాధించగలదని ఆయన నమ్మారు. ప్రభుత్వాలు ప్రజల నుంచి సేకరించిన వనరులను నియమాలు, చట్టాలు, నిబంధనల ప్రకారం మాత్రమే కాకుండా, విశ్వసనీయత, జ్ఞానం ఆర్థిక వ్యవస్థని చూడటానికి కూడా ఖర్చు చేయాలని ఆయన అభిప్రాయపడ్డారు. అక్టోబర్ 10, 1927న బొంబాయి శాసన మండలిలో జరిగిన చర్చలో జోక్యం చేసుకుంటూ, డాక్టర్ అంబేడ్కర్ వ్యవసాయ ప్రశ్నకు పరిష్కారం, పొలాల పరిమాణాన్ని పెంచడంలో కాదు, మనలాంటి పొలాలలో ఎక్కువ మూలధనం, ఎక్కువ శ్రమను ఉపయోగించే సాంద్ర వ్యవసాయం సాగులో ఉందని వాదించారు. కీలక పరిశ్రమలు రాష్ట్ర యాజమాన్యంలో ఉండాలని, మిగులు శ్రమను వ్యవసాయం నుంచి ఇతర ఉత్పాదక వృత్తులకు తరలించడానికి పారిశ్రామికీకరణ అవసరాన్ని కూడా ఆయన నొక్కి చెప్పారు. అందువల్ల ప్రభుత్వ ఆర్థికం, వ్యవసాయంపై అంబేద్కర్ ఆలోచన చాలా ముఖ్యమైనది. భారతదేశ ప్రస్తుత పరిస్థితిలో ఇప్పటికీ వర్తిస్తుంది.
రాజకీయ భావజాలం
పశ్చిమ దేశాల ఉదారవాద, సమాజవాద సంప్రదాయాలను మధ్యవర్తిత్వం చేయడంలో అంబేడ్కర్ రాజకీయ తత్వశాస్త్రం గొప్ప సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉంది. నైతికత ఆధారంగా వ్యక్తి సమాజాన్ని అనుసంధానిస్తాడు. బౌద్ధమతం వంటి ప్రజాస్వామ్య, మానవతా హేతువాద మతాన్ని నైతికత అనుబంధ జీవనానికి మూలంగా ఆయన ప్రతిపాదిస్తాడు. దళిత సమాజంలోని వ్యక్తిగత సభ్యుల బాధల గురించి ఆయన మాట్లాడేటప్పుడు, సమానత్వం, స్వేచ్ఛ సోదరభావం ఆధారంగా ఒక ఆదర్శ నైతిక సమాజాన్ని ప్రదర్శిస్తున్నాడు. కాబట్టి అనేక విషయాలలో ఆయన నెహ్రూ వంటి ఉదారవాద ఆలోచనాపరుల నుంచి భిన్నంగా ఉంటారు.
దళిత భావజాలం
భారత సమాజంలో అత్యంత అణగారిన వర్గాలకు అంబేడ్కర్ అత్యంత ముఖ్యమైన పాత్ర పోషించారు. అంబేడ్కర్ పాత్రను గుర్తించకుండా భారత సమాజంలోని సామాజిక న్యాయాన్ని అంటరానివారికి అర్థం చేసుకోవడం కష్టం. ఆయన హిందూ సంప్రదాయాల బాధితుడు కూడా. నిర్దిష్ట సామాజిక, ఆర్థిక రాజకీయ హక్కులతో పౌరులుగా దళితుల సమస్యలను చూసిన మొదటి వ్యక్తి ఆయన. ఆయన కృషి ఫలితంగానే అణగారిన వర్గాల్లో పూర్తిగా కొత్త రకమైన చైతన్యం ఉద్భవించింది. దళితుల సమస్యలు తప్పనిసరిగా రాజకీయపరమైనవని అంబేడ్కర్ నిరూపించారు. రాజకీయాల్లో మతం యొక్క వ్యూహాత్మక సాధనాన్ని దాని దుష్ఫలితాలను అంబేడ్కర్ రెండు సందర్భాలలో చూశారు. దేశంలోని సగం కంటే ఎక్కువ జనాభా ఉన్న దళితులు మహిళలు అటువంటి సామాజిక వ్యవస్థ యొక్క క్రూరమైన బాధితులైన రెండు వర్గాలు. అటువంటి పితృస్వామ్య, కుల ఆధారిత మతపరంగా నియమించబడిన సామాజిక రాజకీయ వాతావరణంలో లౌకికవాదం, నిజమైన ప్రజాస్వామ్య క్రమాన్ని స్థాపించడం ఆధునిక రాజ్యానికి నిజంగా కష్టం. దళిత హక్కుల రక్షణ కోసం ఆయన మూక్ నాయక్, బహిష్కృత్ భారత్, సమానత్వ జనతా వంటి అనేక పత్రికలను ప్రారంభించారు. హిందూ దేవాలయాలలోకి ప్రవేశించే హక్కు కోసం కూడా ఆయన పోరాటాన్ని ప్రారంభించారు. పట్టణాల్లోని ప్రధాన నీటి ట్యాంకుల నుండి నీటిని తీసుకోవడానికి ఉపయోగించుకోవడానికి అంటరాని సమాజం యొక్క హక్కు కోసం పోరాడటానికి ఆయన మహాద్‌లో సత్యాగ్రహానికి నాయకత్వం వహించారు.
బౌద్ధమతం
1950లో మహాబోధి సొసైటీ జర్నల్‌లో ప్రచురించబడిన “బుద్ధుడు, అతని మతం యొక్క భవిష్యత్తు” అనే వ్యాసంలో, అంబేడ్కర్ మతం బౌద్ధమతంపై తన అభిప్రాయాలను సంగ్రహించారు. మతం నైతిక నియమావళిని కలిగి ఉండటం సరిపోదు, కానీ దాని నైతిక నియమావళి సహకారం సమన్వయంతో మానవుల మనుగడ కోసం స్వేచ్ఛ, సమానత్వం మరియు సోదరభావం యొక్క ప్రాథమిక సూత్రాలను గుర్తించాలి. మే 1956లో, ;నేను బౌద్ధమతాన్ని ఎందుకు ఇష్టపడుతున్నాను ప్రస్తుత పరిస్థితులలో ప్రపంచానికి అది ఎలా ఉపయోగపడుతుంది. అంబేడ్కర్ చేసిన ప్రసంగం లండన్‌లోని బ్రిటిష్ బ్రాడ్‌కాస్టింగ్ కార్పొరేషన్ నుంచి ప్రసారం చేయబడింది.
తన ప్రసంగంలో అంబేడ్కర్ ఇలా అన్నాడు: “నేను బౌద్ధమతాన్ని ఇష్టపడతాను ఎందుకంటే అది మూడు సూత్రాలను కలిపి ఇస్తుంది, మరే ఇతర మతం ఇవ్వదు. బౌద్ధమతం ప్రజ్ఞ (మూఢనమ్మకాలు అతీంద్రియవాదానికి వ్యతిరేకంగా అర్థం చేసుకోవడం), కరుణ (ప్రేమ) సమత (సమానత్వం)లను బోధిస్తుంది. మంచి సంతోషకరమైన జీవితం కోసం మనిషి కోరుకునేది ఇదే. అంబేడ్కర్ స్వయంగా చెప్పినట్లుగా: “పురుషులు మర్త్యులు. అలాగే ఆలోచనలు. ఒక మొక్కకు నీరు పెట్టడం ఎంత అవసరమో ఆలోచనకు ప్రచారం అవసరం. లేకపోతే రెండూ వాడిపోయి నశించిపోతాయి.” డాక్టర్ అంబేడ్కర్ కూడా ధర్మం, మతం మధ్య వ్యత్యాసాన్ని నిర్దేశించారు. ఆయన ఇలా అంటారు, “మతం వ్యక్తిగతమైనదని దానిని తనలోనే ఉంచుకోవాలని అంటారు. ప్రజా జీవితంలో దాని పాత్రను పోషించనివ్వకూడదు. బుద్ధ ధర్మం ఆచారం ద్వారా తీసుకువచ్చిన కొత్త సమాజం గురించి డాక్టర్ అంబేద్కర్ దార్శనికతతో ఆయన అనుచరులు కదిలిపోయారు.
భారత చరిత్రలో స్థానం
అంబేద్కర్ ఒక సామాజిక-రాజకీయ సంస్కర్త, ఆధునిక భారతదేశంపై లోతైన ప్రభావాన్ని చూపారు. స్వాతంత్ర్యానంతర భారతదేశంలో ఆయన సామాజిక-రాజకీయ ఆలోచన రాజకీయ వర్ణపటంలో గౌరవాన్ని పొందింది. దిల్లీలోని 26 అలీపూర్ రోడ్‌లోని ఆయన ఇంట్లో అంబేద్కర్ స్మారక చిహ్నాన్ని ఏర్పాటు చేశారు. ఆయన జన్మదినాన్ని అంబేడ్కర్ జయంతిగా పిలిచే ప్రభుత్వ సెలవుదినంగా జరుపుకుంటారు. ఆయనకు మరణానంతరం 1990లో భారతదేశ అత్యున్నత పౌర పురస్కారం భారతరత్న లభించింది. ఆయన చొరవలు జీవితంలోని వివిధ రంగాలను ప్రభావితం చేశాయి.
హైదరాబాద్‌లోని డాక్టర్ బాబాసాహెబ్ అంబేడ్కర్ ఓపెన్ విశ్వవిద్యాలయం, ముజఫర్‌పూర్‌లోని బి.ఆర్. అంబేడ్కర్ బీహార్ విశ్వవిద్యాలయం మహారాష్ట్రలోని ఔరంగాబాద్‌లోని డాక్టర్ బాబాసాహెబ్ అంబేడ్కర్ మరాఠ్వాడ విశ్వవిద్యాలయం, నాగ్‌పూర్‌లోని డాక్టర్ బాబాసాహెబ్ అంబేడ్కర్ అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం, లేకుంటే సోనేగావ్ విమానాశ్రయం వంటి అనేక ప్రభుత్వ సంస్థలకు ఆయన గౌరవార్థం పేరు పెట్టారు. భారత పార్లమెంట్ భవనంలో అంబేడ్కర్ యొక్క పెద్ద అధికారిక చిత్రం ప్రదర్శించబడింది. భారత రాజ్యాంగ నిర్మాతగా ఆయన అనేక రాజ్యాంగాలకు నమూనా. ఆయన ఆలోచనలు సమకాలీన సమాజానికి అన్ని రంగాల అభివృద్ధికి
అనుకూలంగా ఉంటాయి.
ప్రొఫెసర్ డాక్టర్ పిఎస్ చారి
తిరుపతి
8309082823
