రూపాన్ని చూస్తే మామూలే.
రాళ్ళు మట్టిని కలబోసుకొని
చింపిరి చింపిరిగా పిచ్చిమొక్కలు
తీగలతో చిందర వందరగా
పుట్టలతో గుట్టలతో ఎగుడు దిగుడుగా
అస్తవ్యస్తంగా
జడివాన కోత పెట్టినా
వడగాడ్పుల సెగ పగ పూనినా
చలిగాలులకు వణుకు పుట్టినా
మౌనంగా తలవంచే అమాయకం
అజ్ఞానాన్ని నటిస్తూ
తేమను…నెర్రెను
దువ్వను…దమ్మును
భరించే సహనం అసమానమే.
ఒక అవసరం నడిసొచ్చి
ఒక ఆలోచన తడిసి పాకి
ఒక తవ్వకం తగిలి తాకి
పులకించిన మేనిలో తలపులూరి
పలకరించే లోతులో మనసు మెరిసి
ఓ నిజం తెలిసేదాక ఇంతే.
– చందలూరి నారాయణరావు
9704437247